Цэвэр агаараа санагалзахуй

Зун болоосой[1]. Цэвэр агаараар цээж дүүрэн амьсгалахсан. Утаа униарыг умартаад, уулын орой дээр гарсан шиг, холын барааг ажиглан суухгүй юу. Айраг цагаа нь гарчихсан, хүн олны[2] зоо нь тэнийсэн, ажил үйлс нь өрнөсөн тийм л цаг үеийг хүсэмжилнэ. Урин дулаан цагт дарсан зурагнаасаа жаалыг янзлаад блогтоо тавьж байна. Хэдэн хором цэвэр агаарт гарах уу, хө! Зураг дээр дарж, томруулан хараарай ;)

Хөдөө сайхаан...

Хаврын улирал ч бас сайхан.


Эцэг хөх тэнгэр, эх ногоон дэлхийгээ хайрлаж явъя аа, найзууд аа!

Тэрэлж. Гөө мөн таатай мэдрэмж ээ?

Хайрын яргуй
Хаврын яргуй

Жич: Дээрх фото зургуудыг арилжааны зориулалтаар ашиглахыг хориглоно. Аа харин[3] угаалгаад ханандаа хадах, оюутны наадамд үзүүлэн болгож тавих зэрэгт чөлөөтэй ашиглаж болно. Веб, блогт байршуулах тохиолд энэ постыг холбож өгөөрэй. Зурагнуудыг тамгалсангүй :)

Тайлбар:

[1] Цэвэр агаараар зөвхөн зун л амьсгалдаг юм биш шүү дэ !?

[2] Хот бараадсан маниуд л, өвөлдөө хөгөө нэг чирэх юм. Гэхдээ энэ нэг их удаан үргэлжилэхгүй л байлгүй дэ. Улс орон хөгжинө, ард түмэн нь бэлжинэ, амьдрал ахуй нь дээшилнэ. Ирээдүйг өөдрөгөөр төсөөлж байна.

[3] Хүнд үзүүлэхээр олигтой зураг авчихсан биш гээд, архагууд намайг баахан зэмлэх вий дэ :)

Хархулангийн бөгж

Хархулангийн бөгж романыг өчигдөр худалдан авснаа, дэндүү сонирхолтой байсан тул, шөнө дунд болсныг ч үл анзааран нэг суурин дээр уншиж дуусгалаа.

Баларсан, өнгөрсөн, одоо хэмээх 3 үеийг нууцлаг боловч, уран сэжмээр гайхалтай сайхан холбож өгчээ. Тэр Хархулангийн цайз руу нэвтрэх хэсэг, Манжуурт амь сөрөн урагшлах эрэлхэг монголчууд, ухаант эмэг эх, аюулт зандалчдаас арга эвийн ухаанаар дутаах Хантайн адал явдал мэтээр үнэнхүү сонирхолтой сэтгэмж, дүр зураг цааш хөвөрнө...

Ахас өвгөдийг хүндлэх ариун заншил, чигч шударгуу баримтлал, улс түмний тусын тулд амиа ч золих агуу сэтгэл, хэлсэн ярьсандаа ямагт үнэнч байх чанар зэрэг өнөө бидэнд үнэхээр дутагдаж буй үнэт зүйлсийг уран үгс, утгын чимгээр бахдалтайяа гаргаж.

Үлгэр дандаа сайнаар төгсдөгийн адилаар зохиол маань ч гэрэл гэгээлгээр жарган байна. Зохиолч өөрийгөө Нирунзу хэмээн нэрийдсэн ба ямар аавын хэн гэдэг хүү болохыг мань үнэхээр мэдэж чадсангүй. Ямартай ч амьдралын хал чулуу, халуун хүйтнийг амсахаараа нэг болсон өндөр боловсролтой, зүрхэндээ галтай жинхэнэ монгол хүн(эр?) бололтой.

Хавтас, хэвлэлийн цаасыг имэрвээс байдаг л нэг номхон санагдах биз. Гэхдээ балын амт нь цагаан дээр хараар жирийсэн үгс, өгүүлбэрт байгаам. Уншаад үзэгтүн, утгын урныг мэдэрч, хавьд амсаагүй сэтгэлийн таашаалыг эдэлнэ гэдэгт миний бие бардам итгэж байна.

Номын цагаан буян дэлгэрэх болтугай!

Хавсралт:
=========================================

• Зохиогч Нирунзу-н блог: Хугараагүй ноён нуруу
• Хархулангийн бөгж онлайн хувилбараар
• Зохиолын талаарх бусад хүмсийн сэтгэгдэл